Help, een verzaking!

Help, een verzaking!

Er is verzaakt, wat nu? Altijd een arbiter roepen! Soms lijkt een verzaking gemakkelijk oplosbaar, maar gedegen kennis van de spelregels is noodzakelijk om foute beslissingen te vermijden. De arbiter heeft hiervoor geleerd en hem roepen is niet onsportief maar dient ervoor om de niet-verzakende partij schadeloos te stellen, eventueel via een arbitrale score.

Wie mag vragen of er verzaakt is? De blinde/dummy mag dat enkel aan de leider vragen (verder mag de blinde zich dus niet met het spel bemoeien. In de spelregels staat dat hij de aandacht mag vestigen op elke onregelmatigheid, maar uitsluitend na het spelen). De blinde mag dus niet al tijdens het spelen de leider erop wijzen een tegenspeler heeft verzaakt. Doet hij dat wel dan volgt er geen overdracht van slagen door de verzakende partij en gaat het spel door alsof de verzaking niet heeft plaatsgevonden (zo nodig volgt een arbitrale score).

De leider mag wel aan de tegenspelers vragen of er verzaakt is en de tegenspelers ook aan de leider. De tegenspelers mogen dat ook aan elkaar vragen.

Wanneer is een verzaking voldongen? Als één van de spelers van de verzakende partij voorspeelt of bijspeelt in de volgende slag.

Wat te doen na een voldongen verzaking? Gewoon doorspelen! Spelers hebben het recht niet om dichtgelegde slagen tijdens het spelen in te zien. De arbiter bepaalt pas aan het eind van het spel hoeveel slagen overgedragen moeten worden. Dat kan hij alleen maar doen als duidelijk is hoe het spelverloop is geweest. Daarvoor is het noodzakelijk dat de slagen op tafel blijven liggen zoals ze daar tijdens het spelen zijn neergelegd. Dus niet op een hoop vegen of zelf uitgebreid gaan kijken. Als de arbiter niet meer vast kan stellen hoe het spelverloop is geweest kan hij besluiten dat geen slagen worden overgedragen.

Wat te doen na een niet-voldongen verzaking? Altijd de arbiter erbij roepen en niet proberen het zelf op te lossen. De verzaking moet hersteld worden. Voor de leider en de blinde houdt dat in dat de foutief gespeelde kaart wordt teruggenomen en wordt vervangen door een kaart die reglementair wel mag worden gespeeld. De leider neemt de kaart dus gewoon terug in de hand. Als een tegenspeler verzaakt wordt de kaart ook vervangen, maar dan blijft de kaart waarmee is verzaakt op tafel liggen als een grote strafkaart (hoe daarmee moet worden omgegaan wordt uitgelegd door de arbiter). Na de verzaking kunnen ook anderen een kaart hebben bijgespeeld. Voor de niet-overtredende partij geldt dat ze die kaart ongestraft terug mogen nemen en vervangen door een andere. De overtredende partij mag dat alleen doen als een voorafgaande speler van de niet-overtredende partij de gespeelde kaart vervangt door een andere.

De arbiter bepaalt de overdracht van slagen. Als de overtredende partij de slag waarin is verzaakt niet maakt en als de overtredende partij daarna ook geen andere slag meer maakt, hebben hun tegenstanders geen nadeel ondervonden van de verzaking en worden er geen slagen overgedragen.
Als de overtredende partij in de slag waarin is verzaakt, of daarna één of meer slagen maakt, wordt minimaal één slag overgedragen.
Als de verzaker de slag waarin is verzaakt heeft gemaakt (kan dus alleen met een introever) en de overtredende partij daarna nog één of meer slagen heeft gemaakt moeten twee slagen worden overgedragen

Verzaking in de twaalfde slag: Deze verzaking (ook een voldongen verzaking) moet altijd worden hersteld en er volgt geen straf.